Արդեն փաստ է, որ Սասուն Միքայելյանն այս իշխանության համար անցանկալի մարդ է դարձել։ Այն Միքայելյանը, որ ընդամենը մեկ տարի առաջ արցախյան ազատամարտը փողոց փակելով իշխանություն զավթած միջոցառմանը ստորադասեց։ Այն Միքայելյանը, որի հրամանատարությամբ ու զինակիցների կյանքի գնով է այդ ազատամարտում հաղթանակ կերտվել։ Այն Միքայելյանը, որը ժամանակին թիկունքից հարվածեց իր զինակիցներից մեկին՝ Սերժ Սարգսյանին, որը, ըստ ականատեսների մինչև վերջին րոպեն չի հավատացել, ճամբարափոխ եղավ ու կանգնեց Լևոն Տեր-Պետրոսյանի կողքը։
Հետո եկավ Նիկոլ Փաշինյանի ժամանակաշրջանը։ Հանուն վերջինիս իշխանության գալու նա կանգնեց ԱԺ ամբիոնին և հին ու նոր, զինակից ՀՀԿ-ականներին դիմելով, ասաց. «Ժողովուրդը ձեզնից զզվում է, զզվում։ Դուք մարդկանց ճակատագրերի հետ եք խաղացել»։ Իսկ երբ ժամանակին Միքայելյանն օգտվում էր այդ ՀՀԿ-ի տված բարիքներից, ինչու՞ չէր զզվում։ Ի վերջո, այդ ՀՀԿ-ում կան նաև ԱՄԿ-ից մարդիկ, ազնիվ կուսակցականներ, որոնք միշտ տուժել են կրակրատաշտին մոտ լինելու համար ՀՀԿ դարձածների արարքների պատճառով, որոնք ի դեպ, այսօր ՔՊ-ական են արդեն։ Երևի այդ զզվելու հերթը շուտով այս կուսակցության դռանն էլ է չոքելու։
Այսօր Սասուն Միքայելյանը կանգնած է հերթական ճամփաբաժանի առաջ, բայց այս անգամ ոչ թե նա է թողնում հեռանում, այլ նրան են հեռացնում, դուրս դնում այն ամենից, որի իրագործման մեջ Փաշինյանից հետո երկրորդ ամենամեծ դերակատարումն է ունեցել։ Ստացվում է, Միքայելյանի բառուբանով ասած, ՔՊ-ում սկսել են զզվել նրանից։
Այսքանից հետո Սասուն Միքայելյանը պետք է մի պահ մտածի, արժե՞ քաղաքական խաղերի համար կշեռքի նժարին դնել զինվորականի իր պատիվը, արժե՞ այդքան նսեմացնել իր ներդրումն իրական, բացարձակ արժեքին՝ պատերազմում հաղթած, ուսադիր կրած զինվորական կոչմանը։
Սերգեյ ՍԱՂՈՒՄՅԱՆ